κῶλον

κῶλον
κῶλον
Grammatical information: n.
Meaning: `member of an animal or a man, esp. leg' (IA.), also metaph., e.g. of a part of a periode (Rhet.), often plur., a. o. = `corpse' (LXX, NT).
Compounds: Several compp., e.g. ἰσό-κωλος `with equal members' (Arist.), ἀκρο-κώλια `extremities', ὑπο-κώλια `thigh of an animal'
Derivatives: Diminut. κωλάριον (Ael.), κωλύφιον (Phryn., Plaut.; cf. Lat. cōlyphium); κωλέα, -ῆ (Att.), κωλήν, -ῆνος f. (IA.), κωλεός f. (Epich., Hp.) `bones of the hip with its flesh, ham' (Solmsen Wortforsch. 124); κώληψ, -ηπος f. `hollow of the knee' (Ψ 726, Nic.); prop. ompound with ἅπτω? (Bechtel Lex. s.v. with Wackernagel), with suffixchange κώληξ `id.' (sch.) [this shows that it does prob. not contain a part of ἄπτω]; κωλώτης m. `lizard' (Hp., Arist., Babr.; Redard Les noms grecs en -της 8; because he can break off his tail, which will grow on(?); cf. Lat. lacerta to lacertus (see W.-Hofmann s. v.); also Lidén KZ 40, 260 f. on Skt. pallī `small house-lizard' (to pad-'foot'; diff. Mayrhofer KEWA s. v.) and Holthausen KZ 71, 60 (Westfal. hacke-molle `salamander' to hacke `pricks'). Denomin. κωλίζομαι `be disjointed in κῶλα' (late).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: No cognate. Related words are perhaps found in Slavic and Baltic, but their relation to κῶλον cannot be specified: OCS, Russ. kolěno `knee, stem, lineage', Russ. člen `member, body-part', Lith. kelỹs `knee'; a fullgrade aorist with o-voc. is suspected by Specht KZ 55, 19 in κόλσασθαι ἱκετεῦσαι H. (but is this cognate?) - Details in WP. 2, 597 ff., Pok. 928. Vasmer and Fraenkel Wb. s. vv. - Cf. also σκέλος. - Unclear. One notes that Pre-Greek has a suffix -ηξ (νάρθηξ, κύμηξ).
Page in Frisk: 2,60-61

Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό). . 2010.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • κῶλον — limb neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κῶλα — κῶλον limb neut nom/voc/acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κόλο(ν) — το (AM κόλον και σπαν. κῶλον) το τμήμα τού παχέος εντέρου από το τυφλό μέχρι την αρχή τού απευθυσμένου αρχ. τροφή, φαγητό. [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Κατά μια άποψη, συνδέεται με τη λ. κυλλός «καμπύλος, κυρτός». Ο τ. κῶλον είναι μεταπλασμένος και… …   Dictionary of Greek

  • κώλο(ν) — το (AM κώλον) 1. μέλος σώματος ανθρώπου ή ζώου και ειδικά τα άκρα τους (α. «άνω κώλα» χέρια β. «πρὸς κέντρα κῶλον ἐκτενεῑς», Αισχύλ. γ. «τά τ ἐμπρόσθια κῶλα καὶ τὰς κεφαλὰς εἰς γῆν ἑλκόμενα», Πλάτ.) 2. γραμμ. το τμήμα τής περιόδου που βρίσκεται… …   Dictionary of Greek

  • κωλικός — Κοιλιακός πόνος μεγάλης έντασης, που οφείλεται σε σπασμό ενός κοίλου σπλάχνου· ο εντοπισμός και η αντανάκλασή του εξαρτώνται από το ενεχόμενο όργανο. Ο σπασμός των χοληφόρων οδών προκαλεί, για παράδειγμα, τον αποκαλούμενο κ. του ήπατος, κατά τον… …   Dictionary of Greek

  • колено — укр. колiно, ст. слав. колѣно γόνυ, φυλή, болг. коляно, сербохорв. ко̀љено, словен. koleno, чеш., слвц. kоlеnо, польск. kоlаnо, в. луж. kоlеnо, н. луж. koleno. Родственно лит. kelỹs – то же, kelėnas колено, коленная чашечка , греч. κῶλον член …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • член — Заимств. из цслав., др. русск. челенъкъ – то же, Поуч. Ефрем. Сирина (Шахматов, Очерк 153), пачеленъкъ небольшой член , укр. челен член , диал. (карп. укр.) челенки мн. фаланги пальцев , сербск. цслав. чланъ (ст. слав. *члѣнъ), болг. члан, члян… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Colon (punctuation) — Colon Punctuation apostrophe ( ’ …   Wikipedia

  • Colon (rhetoric) — A colon (Greek κῶλον, pl. cola) is a rhetorical figure consisting of a clause which is grammatically, but not logically, complete. In Latin, it is called a membrum or membrum orationis. Sentences consisting of two cola are called dicola; those… …   Wikipedia

  • Glossary of rhetorical terms — Rhetorical Theory is a subject rife with jargon and special terminology. This page explains commonly used rhetorical terms in alphabetical order. The brief definitions here are intended to serve as a quick reference rather than an in depth… …   Wikipedia

  • Kolon (Rhetorik) — Kolon, Plural: Kola (altgriechisch κῶλον kolon „Glied”) heißt die rhythmische Elementareinheit von einem oder mehreren Wörtern in Rede (Prosa) oder Vers. Durch Zäsur (leichte Atempausen oder merkliche Einschnitte beim Sprechen) werden die… …   Deutsch Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”